کد مطلب:94662 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131
[صفحه 620] علی (ع) نامه زیر را- كه حاوی اثبات خلافت خود، و نفرت از كشتن عثمان است به معاویه نگاشت، و آن را به جریر ابن عبدالله بجلی سپرد تا بوی دهد آنان كه با ابوبكر و عثمان و عمر پیمان بستند- اینك نیز به همان گونه- با من بیعت كرده اند. از این رو، نه آنكس كه نگران این امر بود می تواند دیگری را برگزیند، و نه آنكه غیبت داشته سزاوارست تا سر از پذیرش آن باز زند. مشورت در امر خلافت، حق مهاجرین و انصار است. هنگامیكه آنان گرد هم آمده، مردی را به خلافت و پیشوائی برگزینند، بی تردید خشنودی و رضای خدا هم در آن كار خواهد بود. اما اگر كسی به سبب عیبجوئی و یا بدعتی، از امر و فرمان آنها سر، باز زند و از این اجتماع بیرون شود، برای بازگشتنش- بخاطر اینكه غیر راه ایمان پیموده- باید با او به پیكار برخاست، و پروردگار نیز او را به راهی كه در پیش گرفته، آگاه خواهد ساخت. ای معاویه به جان خویش سوگند، اگر عاقلانه اندیشه كنی، و دل از هوای نفس برداری، اعتقاد خواهی یافت كه من در كشتن عثمان تا چه حد بیزار و متنفر بودم، و خواهی دانست كه من ترجیح میدادم كه كنج عزلت پیش گیرم و از این هایهو بر كنار باشم مگر اینكه بهتان و اتهام را بر من رو ا دانی و خون او را به من نسبت دهی، و آنچه را كه بر تو آشكار است پنهان سازی، در اینصورت تو خود دانی
صفحه 620.